ตอนที่ 6 : พานางกลับบ้าน
“น่าน่า?เป็นชื่อที่เพราะมากเลย เสียงเจ้าก็เพราะมากด้วยเช่นกัน”ถางอู่หลินค่อยๆพยุงตัวของนางให้ลุกขึ้นมา น่าน่าก้มหน้า พลางเงียบไม่พูดอะไร “พ่อกับแม่ของเจ้าล่ะ?แล้วบ้านเจ้าอยู่ที่ไหน?”ถางอู่หลินถามขึ้น น่าน่าส่ายหัว “จ๊อกจ๊อก!”ทันใดนั้นก็ปรากฏเสียงประหลาดดังขึ้นมา ถางอู่หลินรีบก้มลงไปมองดูที่ท้องของตน แต่ทว่ามันไม่ได้ดังออกมาจากท้องของเขา น่าน่าที่ก้มหน้าใบหน้าของนางเต็มไปด้วยคราบฝุ่นมอมแมมแต่ถึงอย่างนั้นก็พอมองเห็นได้ว่าใบหน้าของนางเริ่มเป็นสีแดงขึ้นมาระเรื่อ “เจ้าหิวหรอ?ถ้าเจ้าหาพ่อกับแม่ไม่เจอ งั้นไปที่บ้านของข้าก่อนก็ได้นะ ท่านแม่ของข้าทำอาหารอร่อยมากเลยล่ะ!”ถางอู่หลินพูดไปพลางจูงมือของน่าน่ามุ่งหน้าไปยังบ้านของตน น่าน่าเงยหน้าขึ้นมามองหน้าเขา จากมุมมองของนาง นางมองเห็นเพียงใบหน้าด้านข้างของเขาเท่านั้นเพราะว่าได้ไปมีเรื่องกับเด็กหนุ่มเมื่อครู่ ทำให้ใบหน้าของเขากลายเป็นสีแดง ขนตางอนยาว อีกทั้งดวงตาที่สวยงามคู่นั้นที่ทำให้นางอดไม่ได้ที่จะมองจนเหมือนกับโดนสะกดเอาไว้ “ท่านแม่ ข้ากลับมาแล้ว!”ยังไม่ได้เข้าไปภายในบ้าน ถางอู่หลินก็ตะโกนเสียงดังออกมา “เจ้าเด็กคนนี้นี่ เงียบๆ...